W związku z tym, że mieszkaliśmy niecałe 8 km przed Mui Ne, to zwiedziliśmy plaże znajdującą się po lewej stronie wioski w pobliżu naszego noclegu. 

Przy drodze ciągną się hotele i resorty, gdzie wejście na plaże jest przeznaczone dla gości tych miejsc. W celu znalezienia ogólnodostępnego wejścia na plaże trzeba trochę przejść, ale są zapewniam, że są takie. Nie jestem stuprocentowo pewna, ale wydaje mi się, że na drodze były oznaczenia tych miejsc.

Ogólnie rzecz ujmując plaża była bardzo ładna, szeroka, długa i piaszczysta. Co więcej kolor wody intensywnie turkusowy. Pomimo tego, nie zdecydowaliśmy się, żeby w niej popływać. Dlaczego? Aby Wam to zilustrować powiem tak. Już tylko próbując wejść do wody stopami kilka razy poczułam dziwny dotyk na nodze, co okazywało się być reklamówkami. Totalnie nie miałam przyjemności pływać w śmieciach. Niestety jest ich w Wietnamie niewyobrażalnie dużo i nawet będąc na najcudowniejszej plaży nie będziemy w stanie cieszyć się na tyle miejscem, na ile by na to zasługiwało. Naprawdę tak jest. Wietnam ma przepiękną, długą linię brzegową, jednak to na nic, ponieważ wszędzie są tony śmieci. I rozumiem, że jest to problem bardzo złożony, co nie zmienia faktu, że nie chcesz pływać w nich. 

Natomiast przechodząc do pozytywów. W okolicach Mui Ne mamy idealne warunki do kitesurfingu, co skutkuje obecnością szkółek kitesurfingowych. W związku z tym, że nie pływaliśmy w wodzie to siedzieliśmy zahipnotyzowani oglądając wyczyny profesjonalistów oraz uczniów latających w powietrzu. Tak bardzo zajaraliśmy się, że nawet podeszliśmy do instruktora zapytać się o lekcję. Jednak ten szybko nas sprowadził na ziemie, twierdząc, że potrzebowalibyśmy przynajmniej kilku dni, żeby cokolwiek załapać. A nasz napięty harmonogram w celu przejechania całego Wietnamu z południa na północ nie pozwalał na to. W końcu nie skorzystaliśmy zostawiając sobie tą przyjemność na przyszłość.